ประสบการณ์เหรียญ "โหด-เหี้ยม-หด"วัดเขาบังเหย
ผู้เล่าประสบการณ์ คือ นางระดม คมขาว อายุ 65 ปี
ที่อยู่ บ้านเลขที่ 99 หมู่ที่ 13 ต.บ้านแพง อ.บ้านแพง จ.นครพนม
เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ปี พ.ศ.2539 ก่อนงานวันเกิดของท่านพระอาจารย์เจ้าอาวาส ข้าพเจ้าพร้อมด้วยสามีคือ ร.ต.ต.จรูญ คมขาวได้เดินทางมาร่วมงานวันคล้ายวันเกิดของท่านพระอาจารย์เจ้าอาว่ส โดยได้บรรทุกของมาเต็มคันรถ เพื่อจะนำมาร่วมตั้งโรงทานในงาน ก่อนเดินทางข้าพเจ้าได้นำรถยนต์คันดังกล่าวเข้าศูนย์เช็ครถเป็นอย่างดี เปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องและตรวจเช็คทุกอย่างเป็นที่เรียบร้อย เมื่อเดินทางมาถึงตัวเมืองจังหวัดขอนแก่น ข้าพเจ้าได้นำรถเข้าไปจอดที่สำนักงานการประปาส่วนภูมิภาค จ.ขอนแก่นเพื่อเยี่ยมลูกชายซึ่งทำงานอยู่ที่นั่น โดยนำรถเข้าไปจอดในบริเวณที่สำนักงานการประปาส่วนภูมิภาค แต่ไม่ได้จอดในที่ที่จอดรถ ขณะนั้นเป็นเวลาพักเที่ยงพอดี ลูกชายก็ลงจากที่ทำงานมา ข้าพเจ้าก็บอกลูกว่าให้ลูกนำรถไปจอดในที่จอดรถให้แม่ด้วย ลูกชายก็ได้ขึ้นนั่งบนรถพร้อมที่จะขับไปแต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น คือเมื่อลูกชายสตาร์ทรถพร้อมกับหมุนพวงมาลัยให้รถเคลื่อนที่ ทันใดนั้นล้อหน้าทั้งสองล้อได้แบะออกทั้งสองข้าง ลูกชายจึงได้เรียกพวกเพื่อนๆในที่ทำงานลงมาดู และเมื่อช่างซ่อมรถยนต์มาตรวจดุรถก็ถึงร้องอุทานว่า โอ้โฮ!คุณพ่อคุณแม่มาถึงขอนแก่นได้อย่างไร ทำไมรถถึงไม่พลัดตกลงไปข้างทาง เพราะน็อตคันชักล้อหน้าหลุดหมดทั้ง 4 ตัวเลย นี่คงเป็นเพราะบารมีของวัตถุมงคลวัดเขาบังเหยแท้ๆเพราะในรถของข้าพเจ้ามีเหรียญ"โหด-เหี้ยม-หด"ของวัดเขาบังเหย จึงทำให้ข้าพเจ้าพร้อมทั้งสามีอดปลอดภัยจากอันตรายในครั้งนั้น และมีชีวิตอยู่รอดมาได้ถึงวันนี้

ยังไม่ส่ง ข้อมูลยืนยันตัวตน